Η ισπανική λογοτεχνία ξεχωρίζει για πολλούς λόγους. Είναι μια σχολή έκφρασης που φημίζεται για το πάθος, την περιπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων, τη διασύνδεση θεϊκού και ανθρώπινου, τον κλασικό ρομαντισμό, την αναζήτηση του ουμανισμού μέσα από τον ‘πάγο’ της ρεαλιστικής ρουτίνας. Η ισπανική λογοτεχνία ως επί το πλείστον αναζητά την αποτύπωση της φλόγας των ανθρώπινων συναισθημάτων μέσα από την εξισορρόπηση του μοιραίου και του εν δυνάμει μεταβαλλόμενου. Προσπαθεί να εκθειάσει τον άνθρωπο και να ‘γειώσει’ θεούς και δαίμονες.
Όποιος ενασχοληθεί με την ισπανική λογοτεχνία, κυρίως τις ρομαντικές νουβέλες, πολύ απλά θα γίνει πιστός οπαδός, που θα διψά για ακόμα περισσότερες αφηγήσεις, για ακόμα περισσότερα όνειρα, εφιάλτες, έρωτες και ίντριγκες, που θα εμπλουτίσουν την περιπλοκότητα του βαθύτερου ‘εγώ’ του.
Αν κάποιος θελήσει να ξεκινήσει να ανακαλύπτει τον ισπανικό τρόπο αφήγησης, να μυηθεί στη ρομαντική ισπανική νουβέλα, τότε σίγουρα ο Μιγκέλ Θερβάντες αποτελεί τον θεμελιώδη συνδετικό κρίκο που θα μετατραπεί σε λογοτεχνικό ‘καθοδηγητή’ του αναγνώστη μέσα στους αφηγηματικούς κυκεώνες του απύθμενου πλούτου της ισπανικής λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους διαχρονικά αγαπημένους κλασικούς λογοτέχνες της μυθιστορηματικής αφήγησης του ρομαντισμού και της μοίρας.
Ο Θερβάντες γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1547 στην όμορφη πόλη Αλκαλά ντε Ενάρες, κοντά στη Μαδρίτη. Ήταν γόνος μιας σχετικά εύπορης οικογένειας με τίτλους ευγενείας. Η καλή οικονομική του κατάσταση του επέτρεψε να ασχοληθεί από μικρή ηλικία με τις τέχνες, κυρίως δε με τη μελέτη της φιλοσοφίας, των αρχαίων κλασικών, και της λογοτεχνίας.
Δίπλα στον διάσημο ουμανιστή της εποχής Χουάν Λόπεθ ντε Όγιος, ο Θερβάντες διδάχθηκε πολλά και, παρόλο που δε σπούδασε σε κάποιο πανεπιστήμιο, κατάφερε να αναπτύξει πολύ το γνωσιακό του επίπεδο. Για κάποια χρόνια, ακολούθησε και στρατιωτική καριέρα.
Κοντά στο 1855-56 τελείωσε την πρώτη του λογοτεχνική δημιουργία, ένα ποιμενικό μυθιστόρημα με τίτλο La Galatea. Έκτοτε, και μέχρι το θάνατό του το 1616, έζησε μια πολυτάραχη ζωή και πρόσφερε στην ανθρωπότητα ένα πλούσιο λογοτεχνικό έργο, με αποκορύφωμα τον αριστουργηματικό Δον Κιχώτη (1605).